wazektomia

Wazektomia to metoda antykoncepcyjna polegająca na wycięciu fragmentu nasieniowodu.

Zabiegi te dają pełną niepłodność męską pod warunkiem, że nie występuje dodatkowy nasieniowód czy inny wariant anatomiczny dróg wyprowadzających nasienie, który może zostać niezauważony podczas zabiegu.

Przecinanie nasieniowodów podobnie jak przecinanie jajowodów jest metodą antykoncepcyjną znaną od wielu lat i z doniesień wiadomo, że metody te były stosowane w XIX wieku w Europie i na ziemiach polskich m.in. we Lwowie, Warszawie i w Krakowie. Częściej były stosowane u kobiet. Po drugiej wojnie wazektomia zaczęła być częściej stosowana w Stanach Zjednoczonych, później w Europie Zachodniej i w Polsce. Metody operacyjne były opisywane w standardowych powojennych (a nawet wczesniej) polskich podręcznikach dla urologów. W ostatnich latach ludzie przestali się krępować i milczeć na ten temat; zaczęto otwarcie mówić o wazektomii jako o wygodnej metodzie antykoncepcji zwalniającej kobiety m.in. z zażywania ingerującej w jej ustrój antykonepcji hormonalnej.

Wspomniany wariant należy do wyjątkowej rzadkości. Niezależnie od metody końce nasieniowodów są podwiązywane nicią niewchłanialną. Objętość nasienia po zabiegu jest podobna jak przed zabiegiem i nie zawiera plemników. Jeszcze przez 3 miesiące od zabiegu należy zabezpieczać się przed nieplanowana ciążą i po trzech miesiącach należy wykonać badanie nasienia i poinformować laboratorium o uprzednio wykonanym zabiegu. Ważne aby laboratorium wykonało prawidłowo badanie. Do współżycia seksualnego można wrócić po indywidualnie długim czasie w zależności od „samopoczucia” lokalnego – średnio następuje to po 7-10-14 dniach. Sam zabieg trwa indywidualnie długo w zależności od budowy moszny i czas wynosi średnio od kilkunastu minut do godziny. Jest najczęściej wykonywany z dostępu mosznowego, ale może też być wykonywany z dostępu pachwinowego. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym z zabezpieczeniem przed dolegliwościami pozabiegowymi lub może być wykonany na życzenie pacjenta „w uśpieniu”. W niektórych przypadkach badanie poprzedzające zabieg może być uzupełnione o USG jąder.

Powikłania:

Możliwe powikłania po zabiegu to krwawienie z rany, zapalenie rany, krwiak w ranie, trwała niepłodność u niektórych mężczyzn
chcących ponownie być płodnymi, dolegliwości bólowe okolicy najądrza, zapalenie najądrza i wyjątkowo rzadko zaniki jądra,
a także u 1-5% mężczyzn spontaniczne odtworzenie ciągłości nasieniowodów i obecności plemników w nasieniu.
jak przygotować się do zabiegu wazektomi?

Następujące badania laboratoryjne INR, APTT. Badania powinno się zrobić w laboratorium w miejscu zamieszkania do 3 dni przed zabiegiem. W zależności od schorzeń przewlekłych Pacjenta pozostałe badania dobrane będą indywidualnie.

Przed zabiegiem wazektomi konieczne jest dokładnie wygolenie okolicy płciowej – worka mosznowego i wzgórka łonowego w dniu zabiegu.

Przed zabiegiem można być po lekkostrawnym posiłku.
korzyści wykonania zabiegu wazektomi:
rewazektomia

Rewazektomia (wazostomia) jest to zespolenie przeciętych końców nasieniowodów celem przywrócenia płodności, czyli przedostawania się plemników z najądrza do nasienia.
Technicznie zabieg jest łatwiejszy gdy pacjent miał wykonaną wazotomię
czyli samo przecięcie nasieniowodu i podwiązanie jego końców.
W razie trudności można zespalać brzuszny koniec nasieniowodu z najądrzem( wazoepidydymostomia).
Po wykonanym zabiegu powrót do odzyskania płodności może wymagać około rok czasu. U niektórych mężczyzn operacja odtworzenia ciągłości dróg wyprowadzających nasienie nie zakończy się sukcesem. Dla tych mężczyzn dedykowane są inne możliwości zapłodnienia jak np. pobranie plemników z najądrza i stosowanie technik zapłodnienia wspomaganego jak inseminacja domaciczna, zapłonienie in vitro i inne.
Zabieg rewazektomi trwa średnio od dwóch do czterech godzin.

W zależności od potrzeb stosuje się różnej wielkości powiększenie przy preparowaniu i zespalaniu nasieniowodów. Wykonuje się go najczęściej z dostępu mosznowego, jeśli wazektomia była stosowana z dostępu mosznowego. Pacjent do zabiegu przychodzi na czczo, z wygoloną okolicą płciową w dniu zabiegu. Do trzech dni przed zabiegiem wykonuje morfologię, APTT, INR, glukozę , kreatyninę, badanie ogólne moczu, jonogram. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym wspomaganym premedykacją dożylną.

prostowanie penisa

Skrzywienia prącia są bardzo często spotykane u mężczyzn i nie stanowią żadnego problemu zdrowotnego. Jednak u niektórych pacjentów skrzywienie penisa jest tak duże, że uniemożliwia odbywanie stosunków płciowych. Większość z nich po szczegółowej analizie kwalifikuje się do zabiegu prostowania skrzywienia prącia - penisa.

Skrzywienie może być brzuszne, grzbietowe, boczne i kombinacja powodująca skręcenie osi długiej prącia, występujące np. w stwardnieniu plastycznym prącia tj. chorobie Peyroniego, która jest choroba nabytą – rozwiajaca się w trakcie życia mężczyzny.

Skrzywienia prącia mogą być wrodzone i nabyte. Często się zdarza, że skrzywienia wrodzone są niewykryte w dzieciństwie i w okresie dojrzewania. Młody mężczyzna interesujący się tematyką seksualną dostrzega różnice w budowie swojego prącia i najczęściej już jako pełnoletni samodzielny około 20-letni człowiek szuka pomocy lekarskiej.
Pacjent do zabiegu zgłasza się na czczo, z wygoloną okolicą płciową w dniu zabiegu. Do trzech dni przed zabiegiem wykonuje morfologię, APTT, INR, glukozę , kreatyninę, badanie ogólne moczu, jonogram, grupę krwi. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym wspomaganym premedykacją dożylną. Gojenie do kilku tygodni, rozpoczęcie współżycia po kilku miesiącach. Okres pooperacyjny/rekonwalescencji wymaga troskliwej kontroli chirurgicznej i oszczędzającego trybu życia.

zobacz mapę